Dziś zajmiemy się kwestią doboru konkretnych rozwiązań, zestawów monitoringu dla magazynów. Zastanowimy się również, które rozwiązania są lepsze i dlaczego. W poprzednich częściach naszego cyklu poświęconego monitoringowi w magazynie mówiliśmy o pracach wstępnych, które należy wykonać przed podjęciem decyzji o wyborze systemu. Rozważaliśmy uwarunkowania, które związane były z cechami samego obiektu, jego funkcjonalnością – zarówno aktualną, jak i przewidywaną w przyszłości, lokalizacją oraz organizacją procesów, które odbywają się na jego terenie.
Zestawy monitoringu firmy
W tej części zajmiemy się omówieniem dostępnych na rynku rozwiązań pod względem skali i funkcjonalności. Oczywiście więksi producenci oferują różnorakie rozwiązania, od najprostszych do zastosowań w małych firmach czy domach, po rozwiązania o wiele większe przewidziane dla średnich, dużych i wielkich firm w układzie korporacyjnym, które obejmują dziesiątki i setki lokalizacji.
Na rynku znajdziemy rozwiązania zarówno lokalne, rozproszone, centralne, rozproszone z lokalnymi centrami oraz hybrydowe, w których występują różnorodne połączenia. Na tym etapie nie rozważamy jeszcze technologii, która jest używana. Mamy bowiem dostępnych kilka technologii związanych z rozwiązaniami informatycznymi, gdzie całość transmisji wideo, od źródła do serwera, odbywa się na drodze protokołów IP, jak i modele bazujące na analogowych rozwiązaniach związane z HD-CVI, HD-TVI, AHD czy HD-SDI, które bazują na trochę innych technologiach dostarczania strumienia wizyjnego do naszych rejestratorów.
Zestawy systemów dozoru wizyjnego
Poza samymi rozwiązaniami technologicznymi, zestawy systemów dozoru wizyjnego można podzielić na :
– „pudełkowe”, w którym wszystkie elementy systemu są zgromadzone w dedykowanym „pudełku”, boksie, gdzie użytkownik ma niewielkie możliwości wpływania na to, co znajduje się w środku (tzw. z angielskiego „All in one”);
– rozwiązania serwerowe – gdzie dostarczane jest niezależnie oprogramowanie, które jest instalowane na systemach typowo informatycznych;
Postrzeganie systemów dozoru wizyjnego
Widzenie, postrzeganie systemów dozoru wizyjnego w większości powinno być dwojakie:
– jako rozwiązania systemów zabezpieczeń technicznych, w szczególności systemów dozoru wizyjnego
– jako systemy informatyczne, które służą do realizacji określonych zadań związanych z zabezpieczeniem technicznym.
Zestawy do monitoringu muszą uwzględniać specyfikę obydwu punktów widzenia. Każdy taki system powinien być rozpatrywany z jednej strony jako system zabezpieczeń technicznych, który musi spełnić określone wymagania, a z drugiej strony nie należy zapominać o tym, że jest to system informatyczny, który jest oparty na komputerach i zasadach działania wszystkich urządzeń informatycznych. Zrozumienie tego faktu jest o tyle istotne, że musimy uwzględniać specyfikę zarówno jednego, jak i drugiego. Nie możemy skupić się tylko na jednym, ponieważ może okazać się, że jest system informatyczny, który nie spełnia funkcjonalności systemu dozoru wizyjnego i odwrotnie.
Informatyka spełnia tu funkcję usługową. Wynika to z rzeczywistych problemów, które mogą powstać w trakcie realizacji systemów dozoru wizyjnego, a które mogą powstać na skutek niezrozumienia wzajemnych powiązań tych systemów.
Rozwiązania “pudełkowe” i “klient serwer”
Rozwiązania można podzielić na dwa typy:
– „pudełkowe”, czyli najczęściej rejestrator, który może być również stacją kliencką do obsługi małego systemu
– rozwiązania typu klient serwer, gdzie producent dostarcza oprogramowanie systemu dozoru wizyjnego, który jest instalowany na serwerach.
Jak łatwo się domyślić, rozwiązania w jednym „pudełku” z punktu widzenia użytkownika i inwestora są prostsze w zrozumieniu i obsłudze na „dzień dobry”.
Jakie elementy, parametry, powinny być uwzględnione przy wyborze rozwiązań „pudełkowych”:
– maksymalna ilość kamer/strumieni wizyjnych, jakie to rozwiązanie jest w stanie obsłużyć
– maksymalna rozdzielczość kamer, jakie mogą być podłączone do danego systemu
maksymalna wielkość przestrzeni dyskowej, jaka może być zainstalowana w danym rozwiązaniu i sposób jej organizacji
– maksymalny czas przechowywania nagrań zależny od trybu nagrań
– maksymalna wydajność systemu i zdolność do przetworzenia określonej ilości danych wizyjnych, które są dostarczane do systemu.
Maksymalna zdolność danego systemu jest zależna od wielkości sumarycznego strumienia generowanego przez wszystkie kamery. W związku tym, że kamery mogą posiadać różną rozdzielczość nie możemy przyjąć prostego przeliczenia maksymalnej wydajności całego systemu. Producenci w celu optymalizacji rozwiązań nie zakładają, że użytkownik podłączy wszystkie kamery z maksymalną obsługiwaną rozdzielczością. Jest to bardzo często popełniany błąd, który powoduje, że system jest w stanie obsłużyć określoną ilość kamer np. 4k, ale ma ograniczenie na wielkość całkowitego strumienia, a co za tym idzie na jakość rejestrowanego obrazu.
Np. System pozwala na obsługę do 64 kamer/strumieni wizyjnych w maksymalnej rozdzielczości 4k, ale ma ograniczenie maksymalnego, sumarycznego strumienia do 400 Mb/s. W związku z tym, że kamera 4k może generować przy pełnej rozdzielczości, poklatkowości 25 kl./s i minimalnej kompresji strumień powyżej 8 Mb/s łatwo zauważyć, że zarówno zapotrzebowanie na pasmo jak i zdolności wydajnościowe powinny być zapewnione na poziomie co najmniej 512 Mb/s, a więc dużo powyżej możliwości tego systemu.
W przypadku systemów z ograniczoną wielkością maksymalnego strumienia, musimy te kalkulacje wykonać i przewidzieć jakie wydajności ma spełniać sprzęt. Jak widać każdorazowo dla każdego obiektu te wymagania od strony wydajności będą inne i są ściśle powiązane z trybem pracy. Jeżeli niewłaściwie dobierzemy założenia do naszego systemu zgodnie z oczekiwaniami użytkownika, to nie będziemy w stanie ich realizować pomimo, iż teoretycznie dane rozwiązanie od strony funkcjonalnej ma takie możliwości. Brak sprecyzowanych wymagań odnośnie systemu i dostosowania parametrów wydajnościowych do oczekiwanej funkcjonalności jest jednym z najczęstszych źródeł problemów w trakcie wdrożenia i powodem sporów między inwestorem, a wykonawcą.
Rozwiązania zamknięte i do rozbudowy
Kolejną, istotną kwestią jest zwrócenie uwagi na fakt czy dany system jest zamknięty, czy pozwala na rozbudowę, a jeżeli tak, to w jakim zakresie. Czy istnieje możliwość aktualizacji, dodawania obsługi nowych kamer, nowych funkcjonalności, mówiąc wprost, rozbudowy systemu. Polityki producentów w tym zakresie są różne i nie da się ich jednoznacznie określić. Niektórzy producenci traktują swoje rozwiązania jako zamknięte i po sprzedaży nie oferują żadnego wsparcia w rozwoju. Inni systematycznie rozwijają swoje produkty, pozwalając na unowocześnianie i zwiększanie funkcjonalności i możliwości ich produktów.
Generalnie można powiedzieć, że rozwiązania typu „pudełkowego” mają dużo mniejsze możliwości rozwoju i zmian, niż rozwiązania typu serwerowego, które dają się w prosty sposób rozwijać.
Możliwość łączenia elementów wielu producentów
Cechą, którą powinniśmy wziąć pod uwagę przy wyborze konkretnego zestawu jest możliwość korzystania z rozwiązań różnych producentów przy realizacji konkretnego wdrożenia. Jest to związane z tym, że nawet decydując się na wdrożenie rozwiązania producenta X będziemy w stanie korzystać z kamer różnorodnych producentów. Bywa bowiem tak, że rozwiązania są dedykowane i umożliwiają współpracę tylko w jednej, własnej gamie urządzeń, która może być co najwyżej rozszerzona o rozwiązania wybranych producentów. Istnieją także rozwiązania otwarte, które są niezależne od producentów i pozwalają na wykorzystanie sprzętu dowolnego producenta.
Wizualizacja widoku z kamer, a dobór zestawu do monitoringu
Patrząc na te wszystkie możliwości musimy mieć świadomość, w jaki sposób będziemy wykorzystywać wybrane rozwiązania, czy będą one działały lokalnie, czy szerzej. Musimy wiedzieć czy będzie się to odbywało tylko lokalnie, na monitorze podłączonym do danego rejestratora w lokalnym punkcie ochrony, czy też będą to wydzielone punkty dozoru wizyjnego, czy wreszcie będą też zdalne centrale, które będą gromadziły i obsługiwały takie systemy w sposób bardziej scentralizowany. Przykładowo, w dużych magazynach działają centra, które realizują to w sposób zbiorczy na ścianach monitorów i musimy przewidzieć, że nasz zestaw do monitoringu powinien umożliwiać wizualizację i obsługę takich systemów.
Jak widać, możliwości są bardzo duże i zależą od wielu czynników. Uszczegółowienie wytycznych jest możliwe tylko dzięki połączeniu wiedzy inwestora na temat charakteru konkretnego obiektu i wiedzy specjalistów w zakresie możliwości poszczególnych systemów dozoru wizyjnego. W tym zakresie możemy służyć Państwu niezbędną pomocą popartą wieloletnim doświadczeniem.
Zobacz wcześniejsze części cyklu poświęconego monitoringowi:
Systemy monitoringu do magazynów – część 2
Na co warto zwrócić uwagę i jak dobrać system dozoru wizyjnego – część 1
Zobacz także:
Bezpieczeństwo IT w firmie – czytaj więcej
Audyt IT – czytaj więcej
Outsourcing IT Warszawa- czytaj więcej
Monitoring dla firm – czytaj więcej
Sieć komputerowa dla firm – czytaj więcej
Zapasowe centrum danych – czytaj więcej